Siyer erbabı şöyle demişlerdir: — O günlerde Zübeyr bin Avvam (Allah ondan razı olsun) Şam kafilesiyle birlikte İslâm ehlinden bir toplulukla Mekke’ye gidiyorlardı. Yolda Hazret-i Peygamber (S.A.V.)’e rastladılar. Zübeyr, ilk İslâm olanlardan idi. Ebû Bekir (Allah ondan razı olsun) ile aralarında yakın bir dostluk vardı. Peygamber (S.A.V.) ak kaftan giymişti. Ebû Bekir de ak giysi… Read More »
Nakledilmiştir ki, Biireydetil Hasîbil Eslemî’nin kulağına şu haber erişmişti: Hz. Peygamber (S.A.V.) Hz. Ebû Bekir’le Mekke’den çıkmıştır. Kureyş kabilesi, onları öldürene, ya da tutsak edene her bir kişi için yüz deve vaadde bulunmuştur. O da bu vaade tamah edip kabilesinden 70 atlı ile yola düştü. Ona kasdedecekti. Hazret-i Muhammed (S.A.V.) yolda giderken yetişti. Peygamber (S.A.V.)… Read More »
Sahih-i Buhâri’de bu olayın kahramanı olan Has’em oğlu Mâlik’in oğlu Sûrâka’nın kardeşi oğlu olan Mâlik oğlu Abdurrahman’dan nakledilmiştir. O da babasından dinlemiştir. Ona da Sûrâka anlatmış, şöyle demiştir: — Kureyş tarafından bana iki elçi geldi. Kureyş’in el birliği ettiği her kim, Muhammedi veya sahabesini öldürürse, yahut tutsak eylerse ona tam diyet yüz deve olduğuna göre… Read More »
Hazret-i Muhammed (S.A.V.) Mekke’den çıkıp gittikten sonra Kureyş halkı kendisinin hangi yöne gittiğini bilmediler. Ümmü Mâbe’din çadırından çıktıktan sonra gökkubbe yönlerinden, hatiften bir kaç beyitlik şiirler işitildi. Bunlar yüksek sesle söylendi. Bu şiirler, Hazret-i Muhammed (S.A.V.)’in Ümmü Mâbed’in menziline uğradığını bildiriyordu.
Cahfe durağından ayrılarak Kadîd denilen durağa vardılar. Ümmü Mâbed adındaki kadının evine indiler. Bu kadın elinin açıklığı ve cömertliği ile ün salmıştı. Çok da ömür sürmüştü. Adı Hâlit kızı Hurâiyye idi. İyi akıl ve düşünce sahibi bir kadındı. Çadırının kapısında her zaman oturur, gelen, giden kimselere elinden geldiği kadar ziyafet çekerdi. Fakat o yıl yağmur… Read More »
Tarih yazanlar, siyer anlatanların ulu kişileri kitaplarında şöyle demişlerdir: — Hazret-i Muhammed (S.A.V.) ve Hazret-i Ebû Bekir (Allah ondan razı olsun üç gün, üç gece bu mağarada kaldılar. Her gün beş vakit namazlarını kılarlardı. Dördüncü günü perşembe günüydü. Veya Rebiü’l-evvel ayının başında, o ayın beşinci günüydü. Amir bin Fehr ve Abdullah bin Uraykıt mağaraya geldiler.… Read More »
Riyâz-il Müzekkirin’de şöyle denilmiştir: — Hazret-i Resûl-i Ekrem (S.A.V.) mağaradan çıkınca Hazret-i Ebû Bekir’in mübarek yüzünün rengini değişmiş gördü. Benzi çok sararmıştı. Sebebini sordu, o da: — Yâ Resûlâllah! dedi. Gözlerim uykuya varmadı. Size bir zarar erişmesin diye gözümü kırpmadım. O zaman Allah’ın Resulü (S.A.V.): — Allâhü Teâlâ sana Rıdvân-ı Ekberi verdi! diye buyurdu. Hazret-… Read More »
Tâcil Kıssas’ta yazılıdır ki: — Vakta ki Ebû Bekir (Allah ondan razı olsun) o şerbetten içince gözünden bir perde kaldırıldı. Mağaranın bir yönünün yarıldığını gördü. Orada bir deniz vardı. Denizin üstünde bir gemi, ve geminin içinde bir genç adam ve denizin öte yanında bir bahçe bulunuyordu. O genç dedi ki: — Ey Ebû Bekir! Gönlün… Read More »
Tâcil Kısas kitabında bu yolda acâip bir nakil, bir hikâye vardır. Hazreti Ebû Bekir o mağara bucağında yılan zehirinin elemini çekip hiç de acı duymamıştı. Belki gönül ferahlığı duymuştu. O zaman ona Hazret-i Hak Celle Ala iki dünya değerinde bir ihsan, bir bağışta bu-lundu. Cebrail (A.S.)’ı, Muhammed (S.A.V.)’e gönderip şöyle buyurdu: — Yâ Resûlâllah! Hak… Read More »
Örümceğin hallerini anlattık. Şimdi de Hazret-i Ebû Bekir’in ayağını ısıran yılana gelelim: — Tâcil hassas adındaki kitapta şöyle denilmiştir: — «Bir gün bir yılan İsâ (A.S.)’a geldi: — Ey Allah’ın Ruhu! dedi. Mekke yolu nerededir? İsâ (A.S.) ona: — «Mekke’de ne yapacaksın?» diye sordu. Yılan da: — «Altıyüz yıl var ki Muhammed (S.A.V.)’in aşkı bana… Read More »