Ebu Hureyre (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edildiğine göre, Rasulullah (sallailâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:
“Adem oğlu Kur’an’ın değişik yerlerinde geçen secde ayetini okuyup peşi sıra secde ederse, şeytan ağlayarak (oradan) uzaklaşıp:
– ‘Vay halime! Adem oğlu secde etmekle emrolundu. O da hemen secde etti. Dolayısıyla cennet onundur. Ben de secde etmekle emrolunum. Fakat ben (secde etmekten) kaçındım. Dolayısıyla benim için cehennem var’ der.”
(Bu hadis; secde ayeti okunduğunda secde edilmesinin faziletine, şeytanın zikirden kaçıp uzaklaştığına, iman ve ibadetin cennete vesile olduğuna, küfür ve isyanın cehenneme sürükleyici olduğuna delalet etmektedir.)
jjAbdullah ibn Ömer (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“Peygamber (sallailâhu aleyhi ve sellem), içinde secde ayeti bulunan sureyi okur, peşisıra secde ederdi. Biz de ona uyarak secde ederdik. Hatta bazımız, kalabalık ve sıkışık olduğumuz için alnını koymak için bir yer bulamazdı. Bu, namaz vakti dışında olurdu.”
Kur’an’da ki sureler, tertip sırasına göre uzunlukları şu şekilde sınıflandırılır:
1. Seb’u’t-Tıval: Fatiha’dan sonra gelen 7 uzun sure. Bunlar; Bakara, Âl-i İmrân, Nisâ, Mâide, En’am, A’râf, Tevbe.
2. Miûn: Ayet sayıları 100’den fazla veya buna yakın olan surelere denir.
3. Mesânî: Ayet sayıları 100’den az olan surelere denir.
4. Mufassal: Daha kısa ve besmeleli fasılaları çok olan surelere denir. Bu da, 3 kısma ayrılır:
1. Hucurât suresinden Burûc suresine kadar olan olan surelere “Tıval”, 2. Burûc suresinden Beyyine suresine kadar olan surelere “Evsat”, 3. Beyyine suresinden Nâs suresine kadar olan surelere ise “Kısar” denir.
Hanefilere göre; Kur’an’da tilavet secdeleri 14 tanedir. Bunlar; A’râf: 7/206, Ra’d: 13/15, Nahl: 16/49-50, İsrâ: 17/107, Meryem: 19/58, Hac: 22/18, 77; Furkân: 25/60, Nemi: 27/25, Secde: 32/15, Sâd: 38/11, Fussilet: 41/37, Necm: 53/62, İnşikâk: 84/21, Alak: 96/19
Hanefilerden başka diğer bütün alimlere göre; tilavet secdesi sünnettir. Tilavetin nasıl yapılacağı hususunda görüş ayrılığı vardır.