Zekeriyâ (A.S.)’a gelince:
Üzeyir (A.S.)’ın dirilmesi ve Yunus (A.S.)’ın Rahmanı faziletle saklanması tamam olunca, İlâhî emir, Allah’ın yüzünü görmek yolunda nefislerini feda edecek iki peygamberin gelmesini gerektirdi. Böylece Zekeriyyâ ve Yahya (A.S.)’lar geldiler.
Zekeriyyâ (A.S.)’m hakikati ve ruhu Allahü Teâlâ’nm Zat ismi nurundandır, ki o ad KAYYUM’dur (ebedî ve ezelî). Çünkü Zekeriyyâ (A.S.) Allah sevgisinde baki kalmış ve doğruluktan ayrılmamıştır. Hattâ kendisini biçerek iki parçaya ayırdıkları halde sabır göstermiştir.
Zekeriyâ (A.S.)’ın aklı ve kalbi Allahü Teâlâ’nm sıfat isimlerinden olan HAMID (hamde lâyık) nurundandır. Çünkü ruhunu ve nefsini Hak yoluna adadığı için hamd ve sitayiş edilmişti.
Zekeriyâ (A.S.)’m nefsi Ulu Yaradanın Zat isminin ikisinin, MUHYİ (ihya eden) ve MECİD (şanı yüce) nurlarmdandır. Allahü Teâlâ O’na nida etmiş ve:
— Sana bir oğul bağışladım, adını VELÎ koydum! Hem babasının ilmi ona miras olsun, hem de O babasının ismini ihya etsin. Şanı yüce olsun! diye buyurdu. Zekeriyâ (A.S.) da MUHYİ ve MECİD ismine mazhar oldu.