Müslim’in Ömer’den rivayetinde şöyle geçmektedir: “Rasûlullah’ın yanına girdim. Hasır üzerinde sırt üstü yatıyordu. Oturdum. Peştamalını üzerine çekti. Üzerinde başka bir şey yoktu. Bir de baktım ki hasır bedeninin yan kısmında iz oluşturmuş.”
• İbn Abbas’tan -radıyallâhu anh-: Bir gün Rasûlullah -sallallâhu aleyhi vesellem- hasır üzerinde, hasır yanlarında iz yapmış halde dururken yanına Ömer girdi: “Ya Rasûlullah! Bundan daha yumuşak bir yatak kullansan?!” dedi.
Rasûlullah: “Dünyadan banane. Dünyayla ilişkimin misali bir yaz günü yola çıkmış, gündüzün bir vaktinde bir ağacın altında gölgelenmiş, sonra orayı bırakıp gitmiş bir atlının misali gibidir.”
• Aişe -radıyallâhu anhâ- der ki: “Rasûlullah’ın gece üzerinde uyuduğu yastık, içi lif dolu bir deriden ibaretti.”
Açıklama:
işte Allah’ın Resûlü-sallallâhu aleyhi vesellem- Gözleri uyuyan, kalbi uyumayan, kıyamet gününe kadar abidlerin efendisi bu mübarek zat hasırdan bir yatak ve deriden bir yastıkta yatıyordu ki, bunlar onu gece namazından alıkoymasın. Bu hareketi aynı zamanda ümmeti için bir örnekti.
Münâvî der ki: “Tembelliğe yenik düşen, rahat ve gevşekliğe düşkün olan kimse için en iyisi yatağını iyice doldurmaması (böylece onu yumuşak yapmaması) dır. Çünkü bu çok uyumaya, gaflete ve hayırlı görevlerden uzak kalmasına sebeptir.”