Âişe (radıyallâhu anhâ)’dan rivâyet edilmiştir:
“Allah’ın Peygamberi (sallallâhu aleyhi ve sellem), geceleyin namazda iki ayağı şişinceye kadar ayakta dururdu. Âişe, (bir gün ona):
– ‘Ey Allah’ın Rasulü! Allah, senin geçmiş ve gelecek günahını bağışlamış olduğu halde niçin bu kadar meşakkatle ibadet ediyorsun?’ diye sordu. Bunun üzerine Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem):
– ‘Ben (bu ilahi mağfirete karşılık gece namazıyla Allah’a) çokça şükreden bir kul olmayı arzu etmeyeyim mi?’ buyurdu.”
Hz. Aişe burada Feth suresi: 1-3’deki Peygamber’in geçmiş ve geri kalmış bütün günahlarının mağfiretini müjdeleyen ayete işaret etmektedir.
Suheyb (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edildiğine göre, Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:
“Mümin kimsenin işine şaşarım. Gerçekten onun bütün işleri hayırdır. Bu müminden başka hiç kimse de yoktur. Kendisine bir iyilik isabet ederseverdiği nimetten dolayı Allah’a) şükreder. İşte bu, onun için bir hayır olur. Bir sıkıntı isabet ederse buna karşı sabreder. Bu da onun için bir hayır olur.”
Ebu Hureyre (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edildiğine göre, Rasulullah (sallallâh. aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:
“İnsanlara teşekkür etmesini bilmeyen kimse, Allah’a da şükretmez.”