İbn Useymin (rh.a) Hocaefendi üçüncü tür hasta hakkında da şunları söylemiştir:
Üçüncü kısım: Deli. Bu aklını yitirmiş kimsedir. Ona oruç -biraz önce geçen “Şu üç kişiden sorumluluk kaldırılmış…” hadisinden dolayı- farz değildir. Oruç tutsa bile geçerli değildir; çünkü ibadeti idrak edebilecek ve niyet edebilecek bir akla sahip değildir. Niyetsiz ibadet ise, Resûlullah’ın -sallallâhu aleyhi vesellem- “Ameller ancak niyetlerledir ve her kimseye ancak niyet ettiği vardır” hadisinden dolayı, geçersizdir. Aklı gelip gidiyorsa geldiğinde tutması gerekir, aklı başında olmadığında ise tutmaz. Oruçlu iken gündüz vakti delirirse orucu bozulmaz. Bu bir hastalıktan veya başka bir nedenden dolayı bayılan kimse gibidir. Çünkü oruca aklı başındayken geçerli bir niyetle niyet etmiştir ve onun bozulduğuna dair bir delil yoktur. Özellikle de deliliğin ona zaman zaman belli vakitlerde geldiği biliniyorsa. Buna göre deli olduğu günün orucunu kaza etmesi gerekmez. Deli ramazanda gündüz vakti kendine gelirse günün kalan kısmında bir şey yeyip içmemesi gerekir. Çünkü “oruç tutması gereken kimseler” den olmuştur. O günün kazasını yapması gerekmez.Çünkü durumu çocukken Ramazanın Gündüzünde büluğa eren, kafirken müslüman olan kimse gibidir.