Telbiye şudur:
[Türkçesi: Buyur, geldim Allâh’ım buyur! Senin ortağın yoktur, buyur. Hamd de senin, nimet de, hükümranlık da. Senin ortağın yoktur.]
Bunu söylerken sesini yükseltir.
Telbiye getireceği durumlar şunlardır:
• İhrama girdikten sonra.
• Beş vakit namazın ardından.
• Akşam ve sabah vakti olduğunda.
• Arkadaşlarıyla karşılaştığında.
• Yüksek bir yere çıktığında.
• Bir düzlüğe indiğinde.
• Telbiye getiren birini duyduğunda.
• Harem bölgesinde ve mescidlerinde.
Telbiyenin ardından Hz. Muhammed’e (s.a.v.) salât ü selâm eder ve içinden geldiği gibi dua eder.