Zâtını idrak etmekten aciz varlıklar olmamız itibarıyla Yüce Yaratıcı, bize kendisini, sıfatları ve bu sıfatlarının tezahürleri olan eserleriyle tanıtmak istemektedir. Bu eserleri, Kudret sıfatının eserleri ve Kelâm sıfatının eserleri olmak üzere iki grupta mütalâa edebiliriz.
Kâinat -tabir yerindeyse- O’nun kudret kaleminden çıkmış bir kitap gibidir. Şöyle ki, bu varlık sistemi içinde yer alan her bir mevcut bize O’nu anlatan, O’ndan haber veren birer ‘dil’ gibidir. Zira bu eserlerden her biri, yazılmış bir mektup, ifade edilmiş sessiz bir söz, bir kitaptır; bir şeyler anlatır, müellifinin evsafından ve muradından haber verirler.
Kendisini, kullarına -akılları hayranlıkla dolduran- eserleriyle tanıtan yüce Allah, elbette sözleriyle de varlığından ve muradından haberdar edecektir. Diğer bir ifadeyle, varlığını ve maksadını yalnızca eserlerinin şehâdetine bırakmayıp, bizzat hitap edecektir. İşte Allah (c.c.), peygamberleri aracılığıyla göndermiş olduğu kitaplarla insanlara hitapta bulunmuştur.
Allah için kitap gönderme ve hitapta bulunma, bir görev veya zorunluluk değildir. Bu, tamamıyla O’nun kullarına olan İlâhî bir lütfü ve yardımıdır, zira böylesi bir yardım ve lütfa insanlar muhtaçtırlar.
Netice olarak diyebiliriz ki, insanın, gerek Yaratıcısını doğru bir şekilde tanıyabilmesi, gerekse en kısa ve en emin bir yoldan dünya ve âhiret mutluluğuna kavuşabilmesi, ancak İlâhî kitapların öğretmiş olduğu prensipler ile mümkün olabilir.