• Abdullah b. Mesud’dan -radıyallâhu anh-: Resûlullah’in -sallallâhu aleyhi vesellem- yanına girdim. Ateşliydi. Elimle vücuduna dokundum ve “Ya Rasulallah! Sen çok ateşlisin, çok acı çekiyorsun? “ dedim. “Evet, ben sizden iki kişinin ateşi kadar ateşlenirim” buyurdu. “O zaman sana iki kat sevap vardır” dedim, “Evet” dedi. Sonra şöyle buyurdu: “Bir müslümana hastalık veya başka herhangi bir eza isabet ettiğinde, Allah (c.c.) ağacın yapraklarını döküşü gibi onun günahlarını döker.”
• Ebu Said-i Hudri’den -radıyallâhu anh-: Resûlullah’ın -sallallâhu aleyhi vesel- lem- yanına girdiğimde ateşten ızdırap çekiyordu. Elimi üzerine koyduğumda sıcaklığın örtünün üstüne taştığını gördüm. “Ya Rasulallah! Ateşin ne kadar da şiddetli!” dedim. “Biz böyleyiz. Bize bela da sevap da katlanarak verilir.” buyurdu. “Ya Rasulallah! İnsanlardan en çok bela verilenler kimlerdir?” diye sordum. “Peygamberler” buyurdu. “Sonra kimler?” dedim. “Sonra salihlerdir. Onlardan kimilerine öyle fakirlik verilirdi ki, üzerini örtecek abadan başka bir şey bulamazdı. Sizin nimet ve refaha sevindiğiniz kadar onlar belaya sevinirlerdi.”