– Mürted olan kimse mürted olmadan önce kendisine farz olan zekât irtidadı ile kendisinden düşmez. Bu Ebu Hanife dışındaki mezheplere göredir. Ebu Hanife’ye göre o kimseden mürted olmadan önce kendisine farz olan zekât düşer.
– (Zengin olan) çocuk ve delinin malına zekât farz olur. Onların zekâtını velisi mallarından öder. Bu Hanefî dışındaki mezheplere göredir. Hanefî’ye göre bunların malına zekât gerekmez. Ancak hububat cinsinden malları varsa öşür gerekir. Evzaî ve Sevrî’ye göre çocuk ve deliye zekât farz olur. Fakat çocuk baliğ olana,
deli kendine gelene kadar mallarının zekâtı verilmez.
– Malın üzerinden bir yıl geçmesi zekâtın farz olması için şarttır. Bunda icma vardır. İbn-i Mes’ud ve İbn-i Abbas’tan (mala) sahip olunduğunda zekâtın farz olduğu hususunda rivayet vardır. (Buna göre) bir yıl sonra ikinci kez zekât farz olur. İbn-i Mes’ud kendisine verilen (her hangi bir meşru yol ile elde ettiği) malı aldığında zekâtını verirdi.