Bilmek gerektir ki, Hazret-i Muhammed Mustafa (S.A.V.)’in ashabı ve bütün imamlar:
— «Resulûllah (S.A.V.) Hazretleri Miraç gecesinde Hak Teâlâ Hazretlerini gördü mü, görmedi mi?» diye ihtilâfa, aykırılığa düşmüşlerdir. Ka’bul Ahbar ve İbni Abbas Hazretleri demişlerdir ki:
— Fahr-i Âlem (S.A.V.) Hazretleri o gece cisim gözü ile Hak Teâlâ Hazretlerini gördü.
Hazret-i Aişe (R. Anhâ) da:
— Resulûllah (S.A.V.) Hazretleri o gece Hak Teâlâ Hazretlerini ten gözü ile görmedi. Nitekim Peygamber Aleyhissellâm:
«Sübhânallahi reeytühü bikalbi velem erehû biaynî Kalbimle görüp gözlerimle görmediğim Allah’ıma hamdederim.»
diye buyurdu. Böyle buyurunca da gönül gözü ile görmüş olur.
Şeyhülarap, Şarkın ve Garbın Müftüsü İmâm-ı Nevevi (Allah ona rahmet eylesin.) Sahih-i Müslim ve Buharı şerhinde şöyle demiştir:
— Resulûllah (S.A.V.) Hazretleri Hak Teâlâ Hazretlerini baş gözü ile gördü.
Eshab-ı Güzin Hazretleri, iki kişinin, yâni İbni Abbas Hazretlerinin “ten gözü ile gördü” ve Hazret-i Aişe’nin “gönül gözü ile gördü.” demeleri karşısında ihtilâfa, aykırılığa düştüler. İbni Abbas halkın en bilgili kimsesi idi:
— “Ten gözü ile gördü” dedi. İmam-ı Nevevi (Rahmetullahi Aleyh) Buharî ve Müslimşerhinde:
— Bu iki rivayeti biz bir arada toplayıp deriz ki, dedi. Allah Celle ve Alâ Hazretleri bütün duygularını Hazret-i Resulûllah (S.A.V.) ‘den ve nurun keyfiyetini gözünden yok etti. Ve onun nefsini nurânî kıldı. Ondan sonra gönlüne tecelli etti. Ondan sonra da Hak Teâlâ Hazretlerini kendi nuru ve bütün âzası ile gördü. Ve her tarafına baktı. Nurdan başka bir şey görmedi. Böylece Hak Sübhânehu ve Teâlâ Hazretleri kendi nuru ile göründü. Resul-i Ekrem Hazretleri de Hakkın nuru ile Hakkı gördü. Nitekim Kaadı Beyzaî tefsirinde:
— «Mûsâ (A.S.) bütün âzasiyle Hak Teâlâ Hazretlerinin sözlerini her taraftan işitti.» dedi.