Birçok ayette, kâinatı kuşatan icraat ve tasarruflarından bizleri haberdar eden Yüce Yaratıcı, Bakara suresi 2/255. ayetinde kâinatla olan ilişkisini, rububiyetine lâyık bir biçimde anlatmaktadır. Bu ayete “Ayetü’l- Kürsî” ismi verilmiştir. Bu ayet Allah’ın hükümranlığının son derece açık ve özet bir anlatımını ifade eder. Bir rivayette, Kur’ân’da en büyük ayetin bu ayet olduğu bildirilir. (Bkz., İbn Hanbel, Müsned, V, 142, 178) bu uzun ayetin kısa bir meali şöyledir.
Allah o İlahtır ki Kendisinden başka ilâh yoktur.
Hayy’dır (Her zaman var olan, diri olan, ezelî ve ebedî hayat sahibi),
Kayyûm’dur (Kendi zâtı ile var olup, zeval bulmayan ve bütün kâinatı varlıkta tutup onları yöneten).
Kendisini ne bir uyuklama, ne de uyku tutar.
Göklerde ve yerde ne varsa O’nundur.
İzni olmadan huzurunda şefaat etmek kimin haddine?
Yarattığı mahlûkların önünde ardında ne var, hepsini bilir.
Mahlûklar ise O’nun dilediğinden başka, ilminden hiçbir şey kavraya- mazlar.
O’nun kürsüsü gökleri ve yeri kaplamıştır.
Gökleri ve yeri koruyup gözetmek O’na ağır gelmez, O öyle ulu, öyle büyüktür. (Bakara, 2/255)