Anlatıldığına göre İbn Ömer, abdest alırken yıkadığı organları kuruduktan sonra ayaklarını yıkamıştır.
‘İbn Abbâs Hz. Meymûne validemizin şöyle dediğini nakletmiştir: “Rasûlullah -sallallâhu aleyhi vesellem- için gusül abdesti alacağı suyu hazırladım. Suyu ellerine döküp iki ya da üç kez yıkadı. Daha sonra sağ eli ile sol eline su döküp avret mahallini yıkadı. Sonra elini yere sildi.. Sonra ağzını çalkalayıp burnuna su verdi. Sonra yüzünü ve ellerini yıkadı. Başını üç kez yıkayıp vücuduna su döktü. Daha sonra bulunduğu yerden biraz kenara çekilip orada ayaklarını yıkadı.”
Açıklama:
(Gusül Abdestine ve Abdeste Ara Verme) ifadesi bunun caiz olduğu anlamına gelir. İmam Şafiî’nin son görüşü de, bu doğrultudadır. Allah Teâlâ abdest organlarının yıkanmasını farz kılmıştır. Her kim bunları yıkarsa farzı yerine getirmiş olur. Bu konuda peş peşe yapılması ile araya fasıla girmesi arasında bir fark yoktur. İmam Şâfiî bu şekilde kendi görüşünü delillendirmiştir. Ayrıca İbn Ömer’in fiiliyle de bu görüşünü desteklemiştir. İbnü’l-Müseyyeb, Ata vb. daha bir çok ilim adamı da bu görüşü benimsemiştir. Rabîa ve İmam Mâlik’e göre, bile bile abdeste ara verenlerin yeniden abdest almaları gerekir. Unutanların ise. yeniden almalarına gerek yoktur. İmam Malik’e göre abdeste verilen ara kısa ise kişi kaldığı yerden devam eder, eğer uzun ise abdeste yeniden başlar. Katade ve Evzâî ise, önce yıkanan organların kuruması durumunda yeniden abdest alınması gerektiği kanaatindedirler. en-Nehâî abdeste ara verilmesini caiz görmezken gusül abdesti için bunu caiz görmüştür. İbn Münzir, bu konudaki görüşlerin tamamını zikretmiş ve şöyle demiştir: “Hüküm verirken organların kurumasını esas alanların bir delili yoktur.” Tahâvî ise şöyle demiştir: “Organların kuruması hades olmadığı için abdesti bozmaz. Tıpkı bütün abdest âzâlarının kurumasının hükmî temizliği ortadan kaldırmadığı gibi.