Telbiye Nedir?

Telbiye: Kelime olarak, “Lebba”dan gelir. Üstten gelen bir emre yada davete karşı aralıksız icabet anlamını taşır. Telbiye şu şekilde yapılır:
“Lebbeyk! Allahümme lebbeyk. Lebbeyke lâ şerîke leke lebbeyk. Inne’l-hamde ve’n-ni’mete leke ve’l-mülk. Lâ şerîke lek”
Anlamı: “Allahım! Tekrar tekrar icabet sana. Tekrar tekrar icabet sana. Tekrar tekrar icabet sana. Senin ortağın yoktur. Emret! Hamd, Sana mahsustur. Nimeti veren Şensin. Mülk Şenindir. Senin benzerin ve ortağın yoktur.”
Bu telbiye şekli, İslâmî’dir. Cahiliye Araplarınkinden farklıdır. Bu telbiye şeklini, Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)’e, Cebrail öğretmişti.
Telbiyeyi, erkekler yüksek sesle söylerler. Kadınlar da alçak sesle söylerler.
Telbiye, ihrama büründükten sonra inişlerde, yokuşlarda, başkalarıyla konuşmalarda, gece veya gündüzde, oturmalarda, kalkmalarda, namazların ardından, bir şeye binerken, mescid gibi her değişiklikte tekrar edilir. Her tekrar, peşpeşe üç kere yapılır. Telbiyeden sonra duâ edilir.Telbiyeye, hacılar, Akabe Cemresindeki şeytan taşlama anına, yani bayramın birinci günü sabahına kadar devam ederler. Umre yapanlar da, tavafa başlayıncaya kadar devam ederler.Buraya kadar telbiye ile ilgili anlatılanlar, Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in uygulamasından alınmıştır.Telbiye’nin hikmeti ise; insanların, Beytullah’a misafir olarak gelmelerinin Allah’ın, kendilerine büyük bir lütuf ve ihsanı olduğuna dikkatleri çekme ve Allah’ın adını yüceltme vardır.Telbiye’nin hükmü konusunda alimler ihtilaf etmişlerdir:Hanefilere göre; telbiye, ihramın şartıdır. İhramın sahih olabilmesi için telbiye şarttır. Telbiye, dille yapılır. Allah’ı ta’zim kastıyla yapılan her türlü tehlil, tekbir, teş-bih ve tahmid telbiyenin yerini tutar.Alimler, “lebbeyk” kelimesi üzerinde ihtilaf etmişlerdir. Sîbeveyh’e göre, bu lafız, tesniyedir. Yalnız onunla çokluk ve sayıda tekrar kast edilir. Yûnus’a göre ise, müfred bir kelimedir.Telbiye’nin manası üzerinde de ihtilaf edilmiştir. Bazıları, “tekrar tekrar icabet ederim” manasında olduğunu söylemişlerdir. Bazılarına göre ise, “Sana tekrar tekrar itaat ederim”, bazılarına göre ise “teveccühüm Sanadır”, bazılarına göre ise, “Muhabbetim Sanadır”, bazılarına göre ise “Samimiyetim Sanadır” anlamındadır.Doğru olanı, birincisidir. Çünkü ihrama giren bir kimse, Allah’ın davetine icabet etmiş demektir.