Tahrîmen mekrûhun terkinde sevap vardır. İşlenmesinde ise, âhirette azaba uğrama ihtimali mevcuttur. Yani, harama yakın olan mekrûhu işleyen kimsenin âhirette hesaba çekilmesi ve azaba uğramasından korkulur. Bu, İmam-ı A’zam ile Ebû Yûsuf’a göredir. İmam-ı Muhammed ise, tahrîmen mekrûhu, aynen haram gibi telâkki eder, âhirette azab muhakkaktır, der. Tenzîhen mekrûhun işlenmesi ise, azâbı gerektirmez. Fakat terki… Read More »
Mekrûh, lügatte, sevimsiz bulunan, nâhoş ve kerih görülen şey demektir. Istılahta ise, dinen yapılması çirkin ve kötü görülen işler mânasına gelir. Abdest alırken ve gusül ederken suyu israf etmek, erkeklerin başı açık namaz kılmaları gibi hususlar mekruhlardandır. Mekrûh iki kısma ayrılır: Tahrîmen Mekrûh:Harama yakın olan mekrûha denir. Abdest alırken suyu israf derecede harcamak gibi. Tenzîhen… Read More »
Vâcibin hükmü de, farz gibidir. Yani, işlenmesi halinde sevab, terkinde ise azab vardır. Ancak îtikad bakımından vâcib, farz gibi değildir. Vâcbi inkâr eden dinden çıkmaz. Fakat dinde olan bir emri inkâr ettiği içi’ bid’at işlemiş ve günaha girmiştir. Vacibi unutarak veya kasten terk ede’ daha sonra kaza etmekle mükelleftir. Mesela, vitir namazını kaçıran deha sonra… Read More »
Sözlükte “sabit, lazım, var ve gerekli olan şey” anlamına gelir. Istılahi manası ise fıkıh bilginlerinin çoğunluğuna göre farz ile eş anlamlıdır. Hanefî uleması farz ve vacip diye ikili bir ayırım yapmışlardır. Hanefîlere göre vacip, yapılmasının gerekliliğini ifade eden deliller, farz kadar kuvveti: ve açık olmayan vazifelere denir. Vaciplerin de farzlar gibi kesin olarak yapılması gerekir.… Read More »