Aişe validemiz (Radıyallâhü Anha) anlatıyor ki: “Allah Resulü’nü (Sallallâhü Aleyhi ve Sellem) gece aradım. Bir de baktım ki atılmış bir elbise gibi secdede buldum. Şöyle söylüyordu:
(Secede leke hayâlî ve sevâdî ve âmene bike füâdî ve hâzihî yedî vemâ ceneytü bihâ alâ nefsî yâ azîmu yürcâ likülli azîmin yâ azîmu iğfiriz zenbel azîme secede vechî lillezî halekahü ve şakka sem’ahü ve basarahü)
Sonra başını secdeden kaldırdı. Sonra tekrar secdeye döndü ve şöyle dedi:
(Eûzü biridâke min sahatike ve eûzü biafvike min ikâbike ve eûzü bike minke ente kemâ esbeyte alâ nefsike ekûlu kemâ kâle ehî Dâvud: İğfir vechi fitturâbi liseyyidî ve hakka lehü en yescud)
Sonra yine başını kaldırdı ve şu şekilde dua etti:
(Allâhümmerzuknî kalben takiyyen mineş şirki nekiyyen lâ hâfiyen velâ şakiyye)