Abdullah ibn Ömer (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir;
“Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), altından bir yüzük yaptırmıştı. Onu takındığı zaman, taşını, avucunun içine çevirirdi, insanlar da yüzükler yaptırmaya başladı. Daha sonra Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), insanların bu halini görünce, minberin üzerine oturdu ve yüzüğü çıkarıp: ‘Ben bu yüzüğü takıyor ve taşını içeriye çeviriyordum’ dedi ve hemen yüzüğü attı. Sonra da: ‘Vallahi, onu ebediyen takmam!’ buyurdu.
Bunun üzerine insanlar da, (altın) yüzüklerini attılar.”
Abdullah ibn Ömer (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“Rasulullah (sailailâhu aleyhi ve sellem), altından bir mühür yüzük edinmişti. Bir gün onu çıkarıp attı ve: ‘Ben, bu altın mühür yüzüğü ebediyen takınmaya¬cağım’ buyurdu. Bunun üzerine (parmaklarına altın yüzük takmış olan) insanlar da kendi yüzüklerini çıkarıp attılar.”
(Buhârî, Libâs 47; Muvatta’, Sıfâtu’n-Nebi 37)
(Rasulullah (sailailâhu aleyhi ve sellem)’in mührü, yüzüğünün kaşına nakşedilmiş olduğu için, bu konudaki mühür kelimesi, aynı zamanda yüzük manasına da kullanıl¬mıştır.
Hz. Peygamber (sailailâhu aleyhi ve sellem)’in altından yüzük yaptırması, altının erkeklere haram kılınmasından öncedir. Çünkü altının erkeklere haram olduğunu bildiren Rasulullah (sailailâhu aleyhi ve sellem)’in, kendisinin altın takması düşünülemez.
Ayrıca altının daha önce mubah olduğu halde, Hz. Peygamber (sailailâhu aleyhi ve sellem)’in bu hareketiyle haram kılınmış olması da mümkündür.