Peygamber Efendimizin Çocuklarına Mirası

PEYGAMBERİMİZ, çocuklarına hiçbir miras bırakmamıştı. Hz. Fatıma, babasının mirası için Hz. Ebu Bekir’e gittiğinde, Hz. Ebu Bekir’in cevabı şu oldu.
“Ben Resulullahtan duydum. Peygamberler miras bırakmazlar diye.”
Peygamberlerin gerçekten mirası olmazdı. Çünkü onların dünyayla, dünya ciheti ile ilgileri olamazdı. Dünyaya teveccühleri de. Onların insanları dünyaya yönlendirmeleri de olmamıştı. Mirasları da…
Olmamıştır da…
Hz. Ebu Bekir, Hz.Fatıma’ya istediği mirası vermedi…
Peygamberimizin, babalara çocuklar için miras olarak tavsiyesi ise şöyle idi:
“Bir baba çocuğuna güzel ahlaktan daha üstün bir miras bırakamaz.”
Peygamberimize göre, babaların çocuklarına güzel ahlaktan daha üstün bir mirası olamazdı. Günümüzde babalar dünyevi miras hazırlığı için çocuklarına vakit ayıramaz iken, sevgili peygamberimiz çocuklarına hiçbir miras bırakmadığı gibi, babalara da miras tavsiyesini farklı mecralarda yapıyordu.
“Güzel ahlak…”
Bugün dillerde hürmetle anılan sevgili peygamberimizin, sevgili çocukları peygamberimizin onlara bıraktığı mal ve mülkten dolayı saygı ve sevgi görmüyorlar.
Onlar, o güzel eğitimin, güzel ahlak mirasının hâlâ dillerde gezen destanlarıdırlar. Bir babanın çocuğunu ilmek ilmek işlediği eğitim nakşının, dillerden düşmeyen, gönüllerden çıkmayan kahramanlarıdırlar…
Sevgili babanın verdiği güzel ahlâkın, asırları güzel kokularıyla büyüleyen güzel gülleridirler onlar…
O, çocuklarına dünyayı miras bırakmayan bir Babaydı.
O, çocuklarını hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Ganiyi Mugni’ye teslim eden bir Babaydı (a.s.m.)…