Ölülere Sövmek
Hz. Âişe’den, -Allah ondan razı olsun- O şöyle dedi.
Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Ölülere sövmeyin. Onlar yapmış oldukları hayır ve şerrin karşılığına kavuşmuşlardır.”
Vaaz
Müslüman ölülere sövmek, ayıplarını sayıp dökmek, lânet okumak, onların azâb görmelerini istemek, hakâret etmek yasaklanmıştır.
Hayatlarında günahkâr ve hatta kâfir de olsalar, imansız olarak öldükleri kesin olarak bilinmediği sürece ölülere sövmek yasaktır. Çünkü günahkârın ve kâfirin son nefesinde imanla ölmüş olma ihtimali vardır. Ancak küfür üzere öldüğü kesin olan, Firavun, Ebû’Cehil ve Ebû Leheb gibi kimselere lânet edilebilir ve sövülebilir.
Müslüman ölülere sövülmesini yasaklayan Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem, gerekçe olarak “Çünkü onlar, önceden gönderdiklerinin sonuçlarıyla başbaşadırlar,” onların cezâ veya mükâfatına kavuşmuşlardır, buyurmuştur.
O halde artık müdahale edecek bir durum kalmamıştır. Onların Çaptıklarının karşılığını verecek olan yalnızca Allah Teâlâ’dır. Allah isterse bağışlar, isterse cezalandırır. Burada insanın karışmasını gerektiren bir durum yoktur. Herkes kendi işine bakmalıdır. Hem iyi bir müslüman olmanın alâmeti, kendisini ilgilendirmeyen şeylerle meşgul olmamaktır. Şu var ki, adamın icad etmiş olduğu bid’ate uyulmaması, işlediği günahların fazilet sanılıp tekrarlanmaması, takibedilmeye layık olmayan kötü gidişâtının izlenmemesi gibi dinî bir fayda varsa, o takdirde ölülere sövülebilir. Bunun da asıl amacı, yaşayanları uyarmak ve kötülükten korumaktır.
Ölülere sövmemek, geçmişe, tarihe saygı demektir. Tarihine ve geçmişine saygısı olmayan nesillerin ise, güzel bir geleceği olamaz. Özellikle ümmet-i Muhammed’in ilk nesillerine yönelik kin, gâyz, karalama ve sövme eğilimlerinin şu veya bu şekilde görülegeldiği günümüzde bu yasağın anlamı çok daha iyi anlaşılmaktadır.
Vaazdan Öğrendiklerimiz:
Ölüler hakkında kötü sözler söylemek, onlara sövmek nehyedilmiştir.
Ölen kişi, yaptıklarının sonuçlarıyla haşhaşa kalmıştır. Onun hakkında hüküm vermek sadece Allah Teâlâ’ya âittir. O dilerse af, dilerse azâb eder.
Müslüman, Allah’ın işine karışmaktan uzak durup kendi yapması gerekenlerin peşinde olmalıdır.
Büyük bir yanlışa ya da bâtıla öncülük etmiş olan ve küfür üzere öldüğü kesin olarak bilinen kimseleri kötülemek câizdir.