Yezîd er-Rekkâşî (rahimehullâh) Enes b. Mâlikten rivayetle şöyle anlatır: Şu yedi şeyi yapan kişi vefat ettikten sonra da onun sevabını almaya devam eder:
1- Kim bir mescid inşa ederse, orada namaz kılındığı müddetçe sevap kazanmaya devam eder.
2- Çeşme yaptıran. Kim bir çeşme yaptırırsa, insanlar ondan istifade ettikleri müddetçe sevap kazanmaya devam eder.
3- Güzel yazısıyla Kur’an yazan. İnsanlar onu okudukça kişi sevap kazanmaya devam eder.
4- Su kuyusu açan. O su var olduğu ve insanlar istifade ettiği sürece sevap kazanır.
5- Ağaç diken. İnsanlar ve hayvanlar bu ağaçtan istifade ettikçe sevap kazanmaya devam eder.
6- İlim öğreten. İlim öğreten bir kimse, öğrettiği ilimden istifade edildiği ve onunla amel edildiği müddetçe sevap kazanır.
7- Ardında, kendisi için dua ve istiğfarda bulunan bir evlat bırakan. Yani kişi hayattayken evladını salih bir insan olarak yetiştirir, ona Kur’an, ilim ve edep öğretirse, evladı bunlarla amel ettiği müddetçe, kendisinden hiçbir şey eksilmeksizin, aynısı anne ve babasına da yazılır. Anne baba çocuklarına Kur’an’ı öğretmez, onu doğru yolda tutup günaha girmesine engel olmazlarsa, onun yapacağı her günaha ortak olurlar, çocuklarının günahından da bir eksilme olmaz.”
Ebû Hüreyre’den (radıyallâhu ‘anh) rivâyet edildiğine göre Resûlullah (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) buyurdu kİ:
“İnsan öldüğü zaman amel defteri kapanır ancak şu üç kişinin defteri kapanmaz, sevap yazılmaya devam eder; sadaka-i cariye (hayrı devam eden eser, kendisinden istifade edilen ilim ve kendisine dua eden salih bir çocuk.”