Nâfi’ (rahmetullâhi aleyh)’den rivâyet edilmiştir:
“Abdullah ibn Ömer (bir gün yolda giderken) bir kaval (sesi) işitti. Bunun üzerine parmaklarını kulaklarına sokup yoldan uzaklaştı ve bana:
– ‘Ey Nâfi’! Halen daha bir şeyler işitiyor musun?’ diye sordu. Ben de:
– ‘Hayır, (işitmiyorum)’ dedim.
Bunun üzerine parmaklarını :
– ‘Ben, (günün birinde) Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem)’le birlikteydim. Derken Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) aynen böyle bir şey işitti. O da, aynen böyle (benim yaptığım gibi) yaptı’ dedi.”