Peygamber sallallâhu aleyhi vesellem’in zevcesi Aişe radıyallâhu anhâ şöyle dedi:
“— Yanında iki kızı bulunan bir kadın bana gelip, benden (dilenerek) istedi. Yanımda tek bir hurmadan başka bir şey yoktu. Bu hurmayı ona verdim. O da bunu iki kızına böldü. Sonra kalktı çıktı. Arkasından Peygamber sallallâhu aleyhi vesellem (eve) girdi. Ben de hâdiseyi ona anlattım. Hazreti Peygamber şöyle buyurdu:
“— Kim, böyle kızların ihtiyacından bir şey karşılar ve onlara iyilikte bulunursa, bu kızlar ona ateşe karşı perde olurlar. (Cehennemden onu engellerler).”
Açıklama:
Hâdis-i şerifin bize verdiği dersler:
1— Kâinatın efendisi olan son Peygamber’in saadet hanelerinde bir hurmadan başka, fakire verilecek bir şey bulunmayışı, maddeye kıymet vermeyişin, sabır ve tevekkülün açık bir örneğidir. Madde gerçek davaya harcandığı zaman yerini ve asıl kıymetini bulur. Birikintisi kuru bir yığından ve ağır bir vebalden başka bir şey değildir.
2— Evinde verecek bir hurmadan başka bir şeyi bulunmayan Hazreti Aişe radıyallâhu anhâ, bu tek hurmayı fakire vermesi, cömertliğin ve merhametin, Allah’a tevekkülün en güzel bir yaşantısıdır. Bize cömert olmayı, merhamet etmeyi ve Allah’a güvenip dayanmayı öğretiyor.
3— Kapıya gelen bir dilenciyi, eli boş çevirmemek ve ona iyi muamele etmek gerektiğini de bize öğretiyor.
4— Yetim çocukları olduğu anlaşılan kadıncağızın aldığı hurmayı ikiye bölerek çocuklarına vermesi ve kendisinin bundan tatmamış olması, anne şefkatinin ve çocuklara olan merhametinin büyüklüğünü göstermektedir.
Netice olarak, bilhassa cahiliyette hor görülen kız çocuklara iyi bakmanın ve onların ihtiyaçlarını karşılamanın büyük sevaba vesile olduğunu-, âhirette cehennemden koruyucu perde vazifesi göreceklerini Peygamber Efendimiz müjdelemektedir. Bize düşen, bu sevaba kavuşmak için çocuklara İslâm terbiyesi altında yardımcı olmak ve onların ihtiyaçlarını imkân dâhilinde karşılamaktır.