Ya’îş b. Tafha radıyallâhu anh, babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem’in evinde misafirdim. Fakir birisi geldi; ona da ev sahipliği yaptı. Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem gece boyunca misafirlerinin durumunu kontrol için geliyordu. Beni yüzükoyun yatarken görünce dürttü ve şöyle dedi: “Bu şekilde yatma. Zira bu, Allah’ın hoşlanmadığı bir yatıştır.” Diğer bir rivayete göre ise: “Bu yatış, cehennem ehlinin yatışıdır!” buyurdu.”
Açıklama:
Kimi insanların nasihati, kimilerinkinden daha kolay kabul görebilir. Çünkü onlar statü sahibidirler, ya da hatâ işleyen kişinin üzerinde otoriteye sahiptirler. Mesela, çocuğunun üzerinde bir baba, öğrencisinin üzerinde öğretmen, devlet memurunun üzerinde müfettiş vs. Yine; yaşça daha büyük olan, genç olandan; akraba olan, yabancıdan; otorite sahibi bir kişi de otoritesi olmayandan etki açısından farklıdır. Bu farklılıkları anlamak, eğitimciye isabetli bir bakış açısı kazandıracaktır. Böylelikle, bir ikaz veya azarlama, daha büyük bir kötülüğe yol açmayacaktır, ikaz eden kişinin durumu ve hatâyı yapan kişinin ona olan güveni, îkâzın sertlik-yumuşaklık derecesini belirleyecektir.