Ebû Hureyre radıyallâhu anh rivayet etmiştir: Haşan b. Ali radıyallâhu anh zekât hurmasından bir tanesini alıp, hemen ağzına attı. Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem: “Hişt, hişt at onu! Bilmiyor musun biz zekât yemiyoruz!” veya: “Bize zekât helal değildir!” diye müdâhale etti.
Zeynep b. Ebî Seleme radıyallâhu anh şöyle rivayet etmiştir: Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellem gusül abdesti alırken yanına girdim. Bir avuç su aldı ve: “Çabuk git, yaramaz kız!” diyerek yüzüme attı.
Açıklama:
Anlaşılacağı üzere; bir çocuğun küçük olması, onun hatâlarının düzeltilmeyeceği anlamına gelmez. Çünkü çocuğun bir hatâsının düzeltilmesi, onun hafızasına kazınacak ve ileride kendisine faydalı olacaktır. Birinci hadîste, çocuğa Allah korkusunun nasıl verildiği ve kendini nasıl sakındırması gerektiği gösterilmektedir. İkinci hadîs ise, iyi davranışların nasıl öğretildiğini, özel mekânlara girilmeden önce nasıl izin alınması gerektiğini ve başkalarının avret mahalline bakmanın yasak olduğunu göstermektedir.