İbni Abbas’tan, şöyle dediği rivayet edilmiştir:
— Peygamber sallallâhu aleyhi vesellem bir hastayı ziyaret ettiği zaman, başucunda otururdu, sonra şöyle derdi:
“— Büyük Arş’m Rabbi olan büyük Allah’tan dilerim ki, sana şifa versin.”
Eğer hastanın ecelinde bir gecikme var idiyse, ağrısından kurtulurdu.
Açıklama:
Bu hâdis-i şerif bize, Peygamber’in hastaya şifa dileme şeklini ve hastanın eceli dolmamışsa, hastanın hemen ağrıdan kurtulacak vaziyette dualarının makbul oluşunu, bir de hastayı ziyaret edenin bâşucunda oturması gerektiğini öğretmektedir.