Mesruk der ki: Aişe-radıyallâhu anhâ-’ya Rasûlullah’in -sallallâhu aleyhi vesellem- amelinden suâl ettim. “Sürekli olanı severdi” dedi. “Hangi vakit namaz kılardı dedim, “Bağıranı işitince kalkıp namaz kılardı.” dedi.
Ebu Davud’un rivayetinde bağıran değil bağırma (surâh) geçer. Tayâlîsi’nin Müsned’inden “Bağırandan kasıt horozdur” denmiştir.
Açıklama:
“Sarha”; şiddetle bağırmaya, çığlık atmaya denir.
Nevevî der ki: Bu hadis ibadette itidalli olmaya ve insanın ibadetlerden ancak, sürekli olarak ve güzelce edâ edebileceği ibadetleri yüklenmesine teşvik vardır… Buradaki “bağıran” dan kasıt-alimlerin ittifakıyla- horozdur. Çok öttüğünden dolayı böyle isimlendirilmiştir.”
İbn Hacer der ki: Horoz genellikle gecenin ortasında öter. Bunu Muhammed. b. Nasır söylemiştir. İbn Tîn şöyle demiştir: Bu, İbn Abbas’ın (Rasûlullah’ın kalkış vaktini anlatırken söylediği) “Gecenin ortasında veya biraz önce ya da biraz sonra” sözüyle uyuşmaktadır.
İbn Battal der ki: Horoz gecenin (son) üçte birinde öter. Davud, Yüce Allah’ın “Bir isteği olan var mı?…” diye seslendiği vakte dikkat eder, o vakti değerlendirmeye çalışırdı. “Devamlılık”tan kasıt sadece namaza “kalkmaya devam etmek” değil, bilakis her gece aynı vakitte kalkmaya devam etmektir.”