Vefa, sadece insan ilişkilerinde geçerli bir kavram değildir.
Vefa bir duygudur ve insanın yöneldiği her şeyle ilişki için geçerlidir.
İnsanın insanla, hayvanlarla, bitkilerle, eşyayla, evrenle ilişkisinde hissetmesi gereken bir duygudur.
Vefa duygusu saygıdan beslenir.
Canlı ve cansız her varlığa gösterilmesi gereken saygı ve verilmesi gereken değerlilik duygusundan…
Uzunca süre kullanılan bir eşya eskidiğinde artık işe yaramadığı için ona acımasızca davranılıyorsa böyle bir ailede yetişen çocuk vefa duygusunu geliştirmekte zorluk yaşar.
Hayat algısı bir bütündür.
İnsanı oluşturan şey davranışlardan ibaret değildir. Sadece insan ilişkilerinde veya davranış boyutunda vefalı davranmak gerçek bir vefa duygusuna işaret etmez.
Çocukta vefa duygusunun oluşması için evin içinde herkesle ve her şeyle kurulan ilişkide ve duygusal boyutta gerçek bir vefa duygusu olmalıdır.