Çocuk bir ağaçsa, davranışları da ağacın meyveleri ve yapraklarıdır.
Ağacın kökü ise çocuğun duygusal gelişimi ve o gelişime doğrudan etki eden anne babadır.
Bir ağaç meccve vermezse ya da verdiği meyve beklenen kalitede değilse yapraklara ya da dallara değil, doğrudan ağacın köküne, onu besleyen damarlara bakılır.
Çocuğun duygusal gelişimi bu ağacı besleyen kök ve damarları oluşturuyorsa, yapraklardaki problem dikkati duygusal gelişimde ters giden şeyin ne olduğuna çekmelidir.
Çocuk anne babasından ihtiyaç duyduğu besinleri alamazsa duygusal yetersizlik içinde kalacak, bu da davranışlarına yansıyacaktır.
Ağaçlara baktığımızda çok güçlü dallar, sağlıklı yapraklar, olgun meyveler gördüğümüzde bunların kendinden olduğunu düşünmeyiz.
Çocuk denilen ağacın verdiği meyvenin kalitesi de, açtığı yaprakların gücü de kendinden değildir.
Sorun varsa onu besleyen köke yeniden bakmak gerekir.