Duygusal gelişimi sağlıklı ilerleyen bireylerin sonuç davranışı uyumdur.
Uyum olgun bir insanın yaşama becerisidir.
Bu, eziklik içerisinde kendini ifade edememek, her söyleneni yerine getirmek değildir.
İnsanın kendini var olduğu haliyle ortaya koyabilmesidir uyum.
Uyumun izlenebileceği üç alan, insanın kendisiyle, çevresiyle ve yaşamla uyum göstereceği alanlardır.
insanın kendisiyle barışık olması, ben algısını olumlu tutması, kendini insan olarak değerli bulması kendiyle uyumun bir parçasıdır.
Çevreyle uyum alanında insan ilişkileri önemlidir. İnsan ilişkilerinde alternatif çözüm yolları geliştirebilen, duygusal temas noktalarını bilen, insanlarla değerlilik ilişkisi kurabilen kişiler çevreleriyle uyumludur.
Kendisiyle ve çevresiyle uyum içinde olsa da evrenle bütünlük kuramamış kişilerin yaşamla tam bir uyuma ulaşabildiklerini söylemeyiz.
Ağaçlarla, kuşlarla, suyla, toprakla, havayla teması sağlam olan, kendisini bu evrenin bir parçası olarak hisseden kişiler uyumun üçüncü aşamasına gelmişlerdir.
Duygusal gelişimi sekteye uğratılmış çocuklar hayatlarında uyumla ilgili sorunlar yaşamaya yakın dururlar.