Eskiyen, Kuran-ı Kerim değil, onun yazılı olduğu mushaflardır. Kuran-ı Kerim Allah (cc)’ın ezeli ve ebedi sıfatı olan “Kelam”ın adıdır ve bir tanedir. Onun için “eskimiş” ifadesi kullanılmaz. “Benim Kuran-ı Kerimim, onun Kuran-ı Kerimi, ya da bir yayınevinin ilanlarında dendiği gibi, en iyi Kuran-ı Kerim, kaliteli Kuran-ı Kerim…” denmez. Bunlar için “mushaf” ifadesi kullanılır.
Eskimiş Kuran ne yapılır, temiz bir beze sarılarak, temiz ve çiğnenmeyecek bir toprağa gömül melidirler. Yakmanın caiz olmadığını söyleyenler vardır.[1] Ancak Hz. Osman’ın hazırlattırdığı ana Kuran-ı Kerim nüshalarına uymayan, yani hatalı yazılan Kuran nüshalarını yaktırdığı da rivayet edilmektedir.[2] Buna göre, eskimiş Kuran ne yapılır sorusuna temiz toprak bulma imkânı olmayan şehirlerde, Mushaf sayfalarının yere düşüp çiğnenmesini ve saygısızlık görmesini önlemek niyetiyle yakılması da, zaruretten ötürü caizdir denmiştir. (Allahu alem)
[1] Bkz. Hindiye V/323; Alauddîn Abidîn 19
[2] M. Hamîdullah, Kurân-ı Kerîm Tarihi 50 (İbn Kesir Tefsiri Zeyli 10’dan); Sadık Kılıç, Kurânîn Cemi Meselesi, Atatürk Üniversitesi İslâmî İlimler Fakültesi Dergisi IV/276. “Mervan, kendisine teslim edilen Hafsa Nüshasını yaktırdı”. (Kitabu’l-mesahif 21den); Ayrıca bkz. Nemenkanî 11/222