– Sağlıklı ve kuvvetli olup kazanmaya gücü yeten (fakat çalışmayan) kimseye zekât alması helal olur mu? Ebu Hanife ve Malik’e göre caizdir. Şafiî ve Ahmed b. Hanbel’e göre caiz değildir.
– Bir kimseye zekâtını verdikten sonra onun zengin olduğunu öğrenen kimsenin verdiği zekât Ebu Hanife’ye göre yeterli olur. Malik’e göre yeterli olmaz. Şafiî’den iki rivayet olup en sahihi yeterli olmamasıdır. Ahmed b. Hanbel’den de her iki görüşe uygun bir iki rivayet vardır.
– Efendinin kölesine zekât vermesi ittifakla caiz değildir. Ancak Ebu Hanife efendisi fakir olan bir başka köleye zekât vermeyi caiz görmüştür.