Çocuk Kendisine Zarar Verenden Uzak Durmalı

By | 1 Ağustos 2019

Çocuk, anne babasına muhtaçtır. Onlarla birlikte yaşamaya mecburdur.

Bu ilişkinin en zor kısmı, kendisini şiddete manız bırakan, değersiz hissettiren kişiyle yeniden temasa geçme zorunluluğudur.

Ona değersizlik yaşatan kişiye, yani ebeveynine yeniden yaklaşmak için kendi duygularını yok saymak zorunda kalması çocuk için çok yaralayıcıdır.

Kendisini kırana yeniden gitmek zorunda kalmak… Bu, belki de kişiye yaşatılacak en büyük acılardan biridir.

Çocuk için aşağılanmadan daha kötü olan, kendisini aşağılayan anne babaya hâlâ muhtaç olmasıdır.

Ebeveyn hiç olmazsa barışma anını kendisi oluşturmalıdır. Çocuğa yönelik bir adım atmalıdır.

Çocuğun aşağılanmış haliyle bir de ebeveyne gelmesini beklemek, ona ikinci bir yıkıntı yaşatmak demektir.

Ebeveyn “Annecim/babacım, özür dilerim, kalbini kırdım” diyebilirse hiç olmazsa çocuğunu ikinci kez aşağılanmaktan kurtarmış olur.