Çocuğa verilecek her türlü eğitimin başkalarının yanında değil, korunaklı alanlarda gerçekleşmesi gerekir.
Kalabalık içinde hatası ortaya çıkarılan çocuk, eğitilen değil, incitilen ve duygusal zorluğa düşürülen çocuktur.
Çocuğun hatasını kalabalıklar içinde düzeltmeye çalışmakta bencilce bir yan da olabilir.
Ebeveyn kendini çocuğunun hatasından ayırmaya çalışarak,
“bu hata bana ait değil, bunun yanlış olduğunun farkındayım” demek istiyor olabilir.
Oysa elbette ki çocuğun yaptığı hata kimseye ait değildir. O daha bir çocuktur. Hata yapması normal olduğu gibi ebeveynin bunu kendi açısından bir itibar kaybı olarak algılamasını gerektirecek bir sebep de yoktur.
Olması gereken, “bu durumu hangi yöntemleri kullanarak telafi edebiliriz” diye düşünüp çocukla problemi eylem dilini kullanarak konuşmaktır.