Yûşâ (A.S.), Hazret-i Musa’nın Allahü Teâlâ’nm buyruğu ile Hızır A S.)’la konuşmak için yoldaş olarak yanına aldığı İsrailli gençti.
Yûşâ (A.S.) Hazret-i Musa’nın ablasının oğluydu. Musa (A.S.)’dan sonnra İsrailoğullarının Peygamberi oldu.
Soyağacı şöyleydi:
1 — Hazret-i İbrahim oğlu İshak,
2 — Onun oğlu Yakub,
3 — Onun oğlu Yusuf,
4 — Onun oğlu Efraim,
5 — Onun oğlu Nûn,
6 — Onun oğlu Yûşâ (A.S.).
Hazret-i Musa’nın ablası Meryem, o Nil ırmağına sepet içinde ınldığı zaman sepetin ardından koşmuş ve nehirden sarayla kurtarılmasına şahit olmuştu. Ve Asiye Hatun’un bu bebeği ne kadar sevdiğini görmüştü. Ve Asiye Hatun’un Musa’yı kucaklayıp bağrına bastığına ve ona; “Musa” adını taktığına sevinmişti. Mısırlılar suya “mu” ve ağaca da “sa” derlerdi. Sepet suda bir ağaca takılmış, Asiye Hatim sepetin suda batacağından korkmuş, bir ağacın onu tutmasına da sevinmiş idi:
— Musa! diye haykırmıştı. Musa’nın sudan sağ salim kurtulduğunu anacığına müjdeleyen de bu Meryem olmuştu.
Meryem’in oğlu Yûşâ, Hazret-i Musa’ya çok yoldaşlık etmiş, hatta Tih sahrasında onun yanından 40 gün ayrılmamıştı. Çok kahraman bir kişiydi.
Yûşâ (A.S.) Hazret-i Musa öldükten sonra üç gün içinde İsraoğullarını almış, çölden çıkarmıştı. Şeria ırmağı kıyısına gelinmiş, ne bir köprü, ne de bir kayığın bulunmadığı görülmüştü. Ama Yûşâ (A.S.) onları bir mucize göstererek Şeria ırmağının karşı yakasına geçirmiş, Eriha şehrini hemen fethetmişti. İsrailoğulları böylece çölleri arkada bırakmışlar, Kenan illeri denilen eski yurtlarına yerleşmişlerdi.
Yûşâ (A.S.) burada kendisine teslim edilen Hazret-i Yusuf ’un tabutunu aldı. Kemiklerini, kardeşleri tarafından bir kervanbaşıya satıldığı yerde toprağa gömdü. Yirmi sekiz yıl İsrailoğullarını yönetti.