Tuvalet Kağıdı

İlim vasıtası olan kağıdın tuvalette kullanılmasının hükmü nedir?
Gerçekten de müslümanlar tarih boyunca ilme verdikleri değerin bir göstergesi olarak onun her türlü alet ve edevatına da saygı
göstermişlerdir. Kitabın, hatta kağıdın olduğu yöne doğru ayakla m uzatmamışlar sırtlarını dönmemişlerdir. Bu konu ile ilgili olai istinca/taharet hakkında şu ölçüleri getirmişlerdir: İstincâ; küm cam, teneke gibi insana zararlı şeylerle, hayvan yemleri, alaf ve edilmiş sayılacak değerli eşya ile, hürmet edilmesi gereken kitap şeylerle yapılmaz. Yapılırsa mekruh olur. Kağıt da buna dahil.Çünkü o ilim aracı, olduğu için hürmet ister ve bazılarına göre  edilmesi dinimizin edep anlayışındandır.
Şâfiiler bu konuda dini metinler yazılı kitaplarla diğerlerini alırlar. Kağıda hürmet edilmesi, dini metin taşımasından dolayı derler. Binaenaleyh, felsefe, roman, hikaye gibi kitap yaprakları (müstehcen ve İslam dışı yayın yapan gazete ve dergilerle) istir yapılabileceğini söylerler. Ama Hanefîler; kendileriyle Kurân’ın zıldığı her bir harfe dahi saygı gösterilmeli ve Kurân harflerinin bulunduğu kağıtlarla yazılı olan cümleler ne olursa olsun- istinca yapılmamalıdır derler. Ama elbette Latin harfleri öyle değildir. Ayı kağıtla istincanın mekruh olmasının sebebi yazı aleti olması olun yazıya elverişli olamayan kağıtla istinca yapmakta da beis olma Yani bugün kullanılan tuvalet kağıtları yazı aleti değildir, özel olarak kurulanmak için yapılmışlardır, dolayısıyla kullanılmalarıdır. Onların adlarına kâğıt denmiş olması, bilgi vasıtası olan oldukları anlamına gelmez. İşin fetvası budur. Ancak günümüz de aklıma şöyle bir şey de takılıyor: SEKA da çalışan yakınlarımızı öğrendiğimize göre fabrikaya hala bol miktarda eski kitap gelmek ve bunlar yeniden hamur olup, ikinci üçüncü derece kağıt yapımı da kullanılmaktadır. Yüz binde bir ihtimalle de olsa, aslı bir metni ya da dini bir kitap olan bir tuvalet kağıdı ile kurulanmış öl endişesinden ötürü, özellikle saf ve beyaz olmayan tuvalet kağıtla m kullanmama verâsı gösterenlere de gülmemek gerekir. Ne var ki bu fetvanın, hatta takvanın bile ötesindedir ve işaret ettiğimiz git verâdır, herkese de söylenmemelidir.