Şuayb (A.S.)’a gelince:
Sevgi yolunda Eyyub Peygamber zahir olup hem de türlü belâlara uğrayınca İlâhî emir, bundan sonra, Allah’ın yüzüne, likasına ve visaline müştak bir peygamberin gelmesini gerektirdi. O zaman Şuayb (A.S.) dünyaya geldi. Lika ve visal iştiyakından dolayı, üç yıl ağladı. Gözsüz oldu. Her yüz yılda bir kere gözü açıldı.
Şuayb (A.S.)’ın hakikati ve ruhu Allahü Teâlâ’mn ZAT isimleri nurundandır ki o isim de Mâcid’dir. Bundan dolayı Şuayb (A.S.) kavmine Şerif ve Enbiyâ’nın da Hatib’i oldu. Kendisine Hatîbül Enbiyâ dendi.
Şuayb (A.S.)’m aklı ve nuru Allahü Teâlâ’mn sıfat nurlarındandı. O nurun adı Kerim’di. Bundan dolayı kendisinin kavmi arasında keremi çoktu. Nefsi, Hak Teâlâ’nın fiil isimlerinden ikisinin nurundandı ki, birisi Hakem ve birisi de Muksit idi. Bunun için halka hakemlik ettiği zaman:
— Teraziyi ve kileyi doğru tartın! dedi.