Halası Safıyye Hatun, gönüller sultanından gördüğü mucizeleri anlatırken, harikulade olaylar olduğunu şöyle sıralamıştı.
“Muhammed (s.a.v) doğduğu sırada her tarafı bir nur kapladı. Leğen ve ibrik getirip O’nu yıkamak istedim. Beni ürperten bir ses işittim. Çok korkmuştum. Leğen ve ibriği hemen bıraktım. Ses bana sesleniyordu: “Ya Safıyye O’na dokunma! Zira O yıkanmış tertemiz olarak gönderildi. Nur’dan nur hasıl olmuştu. Elbette ki bir insan elinin O’nu yıkamasına müsaade edilemezdi. Safıyye Hatun anlatmasına devam ediyor.
Allah’ın Rasul’u doğar doğmaz, secdeye kapandı. Mübarek başını kaldırdı. Açık bir dille, “La ilahe illallah inni Resulullah” dedi.
Göbeği kesilmişti, sünnet olmuştu, secde halinde hafif bir sesle bir şeyler söylüyordu. Kulağımı mübarek ağzına yaklaştırdım, “ümmeti, ümmeti” diyordu. Mübarek bedeninin kucağıma aldığımda sırtındaki mührü gördüm. La ilahe illallah muhammedün Rasulullah yazılı idi.
Ben de diyorum ki daha ne görecek ne duyacaktın ya Safıyye hatun, O’na dokunmuşsun, O’nun halası olma şerefine nail olmuşsun. Bu şeref seni cennete kadar götürür. Ya ben O’nu görememenin, O’na dokunamamanın ızdırabını yaşıyorum. Belki benim gibi milyonlarca sevdalı aynı ız- dırabı yaşıyor. Bizim de tek niyazımız O’nu Ahiret yurdunda görebilmek O’nun elinden kevseri içebilmektir.
Bir Şiir
Ümmetim diyen, diline kurbanım
Duaya açılan, eline kurbanım
Karanlıkları aydınlığa dönüştüren nur
Seni yaratan, Allah’a kurbanım.
Güner Kılıç