Peygamber Efendimiz Kardeşler Arasında Birliği Sağlardı

PEYGAMBERİMİZ KARDEŞLER arasında birlikteliği sağlayan bir babaydı.
Ailede en önemli unsur birlik beraberlik içerisindeki muhabbettir. Peygamberimiz bu birlik, beraberlik ve muhabbeti çocukları arasında en güzel şekilde oluşturmuştu.
Kardeşler arasında birlik ve beraberliğin önemli şartlarından biri ve belki de en önemlisi ana babalarının bir olmasıdır. Peygamberimizin tüm çocukları -Hz. Mariye’den doğan İbrahim hariç- Hz. Hatice’den doğmuştu.
Yani ana ve baba birdi. Anne ve babanın aynı oluşu, kardeşler arasında muhabbet ve bağlılığı daha çok artırmaktaydı. Peygamberimizin diğer hanımlarıyla evliliklerinde çocuğunun olmamasının pek çok hikmetlerinden belki de en büyüğü buydu.
Küçük yaşta ölen Kasım ve Abdullah’ı bu çerçevenin dışına alırsak, dört kız kardeş arasında çok güçlü bir gönül bağının kurulmuş olduğunu görürüz.
Öyle ki Hz. Fatıma, iki kızına, iki kız kardeşinin adım vermiştir.
O, kardeşler arasındaki bağlılığa önem veren bir babaydı.
O birliği sağlayan bir babaydı…
O, kardeşler arasında birliği ve dirliği giderici şeylere fırsat vermeyen bir babaydı.
O, çocuklarına Vahid ismiyle yönelen bir Babaydı (a.s.m.)…