Adamın bir Hz. Ali’nin (radıyallâhu ‘anh) yanına gelerek,
– Ben bir günah işledim, dedi. Hz. Ali (radıyallâhu ‘anh),
– Tövbe et ve bir daha günaha dönme, buyurdu. Adam,
– Ben onu yaptım, fakat tekrar aynı günahı işledim dedi. Hz. Ali,
– Tövbe et ve bir daha günaha dönme, buyurdu. Adam,
– Bu böyle ne zamana kadar devam edecek? diye sordu. Hz. Ali,
– Devam et, ta ki şeytan hüsrana uğrayana dek…
Mücâhid (rahimehullâh), “Allah’ın kabul edeceği tövbe ancak cehaletle kötülük edip de sonra tez elden tövbe edenlerin tövbesidir.”(Nisâ 4/17) ayetinde cehaletten maksadın, “kasten işlenen günahlar” olduğunu söylemiştir. Tez elden tövbe etmek de, ölmeden önce yapılan tövbedir. Çünkü ölüme kadar olanlar tez ve yakın sayılır.
Ebû Hüreyre (radıyallâhu ‘anh) rivayet ediyor: Resûlullah (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) Efendimiz buyurdular ki:
“Kul bir günah işler de ardından, ‘Ey Rabbim! Ben bir günah işledim! Beni bağışla!” derse, Allah (celle celâiüh) şöyle buyurur: “Kulum bir günah işledi, fa kat günahını affedecek veya cezalandıracak bir Rabbinin olduğunu da bildi Öyleyse ben de o kulumu affediyorum’ buyurur”