Mürid, kardeşlerini kendine tercih etmeli, hatalarını hoş görmeli, her daim onların hizmetinde bulunup yardımlarına koşmalıdır. Kimseyi kendisine borçlu bilmemeli, kimseden herhangi bir hak talebinde bulunmamalı, herkesin kendi üzerinde hakkı olduğunu düşünmeli ve onlann hakkını eksiksiz yerine getirmeye gayret etmelidir.
Bu yolda kardeşliğin bir diğer kuralı da kardeşlerinin söylediği veya yaptığı şeylere uyum göstermek ve her daim onlann yanında ve kendi karşısında olmaktır. Onların bir kusurunu gördüğünde onlar adına bahaneler üretmeli, onlara karşı çıkmamalı, nefret ettirmemeli, tartışıp didişmemek, ayıplarını görmezden gelmelidir. Onlardan herhangi biri, bir konuda kendisine karşı çıkarsa hakikatte onun gibi düşünmese dahi görünüşte söylediğini kabul etmiş gibi davranmalıdır.
Mürid her zaman tarikat kardeşlerinin kalplerini hoş tutmak; onların iyiliğine olduğunu bilse dahi hoşlanmadıkları şeyi yapmamalıdır. Hiçbir kardeşine kin gütmemek; birine karşı kalbinde olumsuz duygular oluştuğunda bu duygusunun yok olması için ona bir iyilik yapmalıdır. Yine de kötü düşüncesi geçmezse daha çok iyilik yapmalıdır. Kardeşlerinin birinin kendisine karşı soğuk davrandığını görür veya gıybeti yapılarak eziyet edilirse bunu belli etmemeye çalışır ve sanki hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi davranır.