Hz. Ebu Eyyub’un Sevgi ve Hassasiyeti

Medine’ye devesinin üzerinde girerken O’nu (sav) evinde misafir etme şerefine ermek için her Müslüman:
– Bize buyurun! Bize buyurun! diyordu.
O (sav), devesinin çöktüğü en yakın evi, Hz. Ebu Eyyub el- Ensarî’nin evini tercih etmişti. İki katlıydı ev. Peygamber 10 fendimiz görüşmelerini rahat bir ortamda yapabilmek için j 111 kata yerleşmeyi uygun bulmuştu. Bir gece ev sahiplerinin su kapları devrilir ve ortalık su dolar. Aşağı kata damlayıp da Sevgili Peygamberi rahatsız etmesin diye, atlas kumaştan olan yorganlarını basıp suyun aşağıya akmasını önlemişler-di. Sonra da sabaha kadar acaba “Allah Resûlü’nün üzerine su damladı mı?” diye düşünüp uyuyamamışlardı. Sabah olunca da:
– Ey Allah’ın Resûlü, demişti Hz. Eyyub. Siz aşağı katta biz yukarı katta, gönlümüz buna asla razı değil. Ne olur siz üst kata buyurun!
Peygamber Efendimiz de ricasını kabul edip üst kata taşınmıştı.
Sahabelerin O’na (sav) karşı hassasiyet ve sevgileri, bu denli büyüktü.
Peygamber Efendimiz Hayber Fethi’nden dönerken yolda annelerimizden Hz. Safiyye ile çadırda gerdeğe girmişti. Sabah uyandığında aynı sahabinin elinde kılıç çadırının etrafında döndüğünü gördü:
– Hayrola ey Ebu Eyyub! deyince:
– Henüz yeni Müslüman olmuş bir Yahudi kadınla yalnız başınıza çadırda olmanız beni kuşkulandırdı ve korkuttu. Ne olur ne olmaz diye akşamdan beri çadırınızın etrafında nöbet bekliyorum, dedi.
Peygamber Efendimiz, onun bu sevgi ve bağlılığına se¬vindi ve ona dua etti.