Halid b. Sa’d’dan, dedi ki: “Beraberimizde Galib b. Ebhar da bulunduğu halde sefere çıktık. Yolda hastalandı. Medine’ye o hasta olduğu halde vardık. İbn Ebi Atîk onu ziyarete geldi. Bize dedi ki: Şu siyah tanecike (çörek otu) devam etmenizi tavsiye ederim. Ondan beş ya da yedi tane alıp eziniz. Sonra bunları birkaç damla zeytinyağı ile birlikte burnunun bir bu tarafına, bir bu tarafına olmak üzere birkaç damla damlatınız. Çünkü Aişe radıyallâhu anhâ’nın bana anlattığına göre Peygamber sallallâhu aleyhi vesellem’i şöyle derken dinlemiştir: Bu siyah tane (çörek otu) her bir hastalıktan şifaya sebeptir. es-Sâmm müstesna. Ben es-Sâmm nedir, diye sordum. O: Ölümdür, dedi.”
Açıklama:
Hastalanan bir sahabe ve bu sahabenin tedavisi için nebevi tıbba müracaat etmesi… Çünkü sahabeler şunu çok iyi biliyordu ki peygamber vahiyle konuşur ve vahiyle yaşar… Şifa Allah’tan diyen bir peygamber nasıl olur da şifaya giden yollardan bahsetmez?
Sahabeler buna katıksız inandıkları için Allah kendilerine şifa verdi. Eğer bizler de inanarak tıbbı nebeviye başvurursak şifanın nasip olma olasılığını arttırmış oluruz.