Ebû Hüreyre’den şöyle nakledilmiştir:
Allâh Rasûlü (s.a.v.) elimi tuttu ve şöyle buyurdu:
“Allâh yeryüzünü cumartesi günü yarattı, dağlan pazar günü, ağaçlan pazartesi günü, kötülüğü salı günü, iyiliği çarşamba günü yarattı. Yeryüzüne canlılan perşembe günü dağıttı. Son olarak Âdem’i cuma günü ikindi ile akşam vakti arasında gündüzün son vaktinde yarattı. ”
Enes b. Mâlik’ten şöyle nakledilmiştir:
Allâh Rasûlüne günler soruldu. Cumartesi günü sorulunca “Hile ve tuzak günüdür” buyurdu. Nedeni soruldu. “KureyşDânı’n-Nedve’de bana o gün tuzak kurmuştu” dedi.
Pazar günü somlunca “Ekme ve imar etme günüdür” buyurdu. Nedeni soruldu. “Çünkü dünya o gün yaratılıp imar edilmiştir” buyurdu.
Pazartesi günü soruldu. “Yolculuk ve ticaret günüdür” buyurdu. Nedeni somlunca “Çünkü Şuayb Peygamber o gün yola çıkıp ticaret yapmıştır” dedi.
Salı günü soruldu. “Kan günüdür” buyurdu. Nedeni sorulunca “Çünkü Havva o gün âdet gördü ve Âdem’in oğlu, kardeşini o gün öldürdü” izdi.
Çarşamba günü soruldu. “Uğursuz ve yaramaz bir gündür” buyurdu. Nedeni sorulunca “A lâh Firavun ’u ve adamlarını o gün boğdu, Âd ve Semûd kavimlerini de o gün helâk etti” dedi.
Perşembe günü soruldu. “İhtiyaçların görüldüğü ve sultanların huzuruna girildiği gündür” buyurdu. Nedeni sorulunca “Hz. İbrahim o gün Nemrud’un sarayına giderek ihtiyacını arz etmiş ve Hacer’i onun elinden almıştır” dedi.
Cuma günü soruldu. “Nişan ve nikâh günüdür” buyurdu. Nedeni sorulunca “Çünkü peygamberler o gün evlenirlerdi” dedi.
Zührî, şöyle nakletmiştir:
“Allâh Rasıılü (s.a.v.) yolculuğa hep perşembe günleri çıkardı.”
Enes b. Mâlik’ten Allâh Rasûlü’nün (s.a.v.) şöyle buyurduğu nakledilmiştir:
“Her kim herhangi bir ayın on yedisinde salı günü hacamat olursa Allâh ona bir yıl hastalık vermez.”
Denilmiştir ki:
Allâh cumartesi gününü Mıısâ’ya ve elli peygambere vermiştir. Pazar gününü yirmi peygambere ve İsâ’ya vermiştir. Pazartesi gününü Muhammed’e ve altmış üç peygambere vermiştir. Salı gününü Süleyman’a ve elli peygambere vermiştir. Çarşamba gününü Yakub’a ve elli peygambere vermiştir. Perşembe gününü Âdem’e ve elli peygambere vermiştir. Cuma günü ise Allâh’a (c.c.) aittir. Hz. Peygamber (s.a.v.) “Allâhım! Benim ümmetimin payı nedir?” diye sorunca Allâh şöyle buyurmuştur: “Ey Muhammedi Cuma günü de bana aittir, cennet de. Cuma gününü ben senin ümmetine veriyorum, yanında da cenneti. Cuma günü ve cennetle birlikte lutf u keremim de ümmetine aittir.”
Enes b. Mâlik’ten Allâh Rasûlü’nün (s.a.v.) şöyle buyurduğu nakledilmiştir:
“Her kim çarşamba, perşembe ve cuma günleri oruç tutarsa Allâh ona cennette inci, yakut ve zümrütten bir köşk yapar ve onun için cehennemden kurtuluş belgesi yazar. ”
Enes b. Mâlik’ten şöyle bir hadis de nakledilmiştir:
“Herkim haram ayda üç gün; yani perşembe, cuma ve cumartesi günlerinde oruç tutarsa, Allâh ona dokuz yüz senelik ibadet sevabı yazar.”
Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“Cumartesi ve pazar günleri oruç tutunuz ve böylece Yahudi ve Hıristiyanlara muhalefet ediniz. ”
Ebû Hüreyre’den Hz. Peygamber’in (s.a.v.) şöyle buyurduğu nakledilmiştir:
“Gökyüzünün kapıları her perşembe ve pazartesi günleri açılır ve Allâh kendisine şirk koşmayan bütün kullarının günahlarını bağışlar. Sadece birbirine küs olanlar hakkında Allâh “Bunlar barışıncaya kadar bekleyin” buyurur.
Nakledildiğine göre Hz. Peygamber (s.a.v.) ne yerleşik, ne de yolcu iken perşembe ve pazartesi günlerinde oruç tutmayı hiç bırakmamış ve “Bu iki gün, amellerin Allâh ’a takdim edildiği günlerdir” buyurmuştur.