Gıybet Nedir?

 

Ebû Hüreyre’den (radıyallâhu ‘anh) şöyle rivayet edilir:

“Resûlullah (saiiailâhu ‘aleyhi ve sellem) sahabelerine,

–          Gıybet nedir? diye sordu.

Bizler,

–          Allah ve Resûlü daha iyi bilir, dedik.

Resûlullah (saiiailâhu ‘aleyhi ve sellem) gıybeti şöyle açıkladı:

–          Kardeşini hoşlanmadığı biçimde anlatmandır.

Biri,

–          Ya söylediğim durum onda mevcut ise? diye sordu.

Bunun Üzerine Resûlullah (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem),

–          Söylediğin şey onda var ise gıybet etmiş sayılırsın, yoksa iftira etmiş sayı­lırsın, buyurdu.”¹

Âlimlerden biri demiştir ki: “Şayet, ‘Falancanın elbisesi kısadır, falancanm ki uzundur’ dersen, bu yaptığın gıybet olur. 0 halde onun şahsı hakkında ileri geri konuştuklarının ne olacağını bir düşün!”

Ebû Nücehy anlatıyor: “Bize aktarıldığına göre; kısa boylu bir kadın, bir ha­ceti sebebiyle Resûlullah’ın (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem) yanına gelmişti. Yanından ay­rıldıktan sonra Hz. Âişe (radıyallâhu ‘anhâ), ‘Ne kadar da kısa boyluymuş!’ dedi.

Resûlullah (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem),

–         Onun gıybetini ettin, buyurdu.

Hz. Âİşe (radıyallâhu ‘anhâ),

–         Ben sadece onda var olanı söyledim, deyince Resûlullah (sallallâhu ‘aleyhi v< sellem),

–         Fakat onun, hoşlanmayacağı bir yönünü söyledin, dedi.”

EbÛ Said el-Hudrî (radıyallâhu ‘anh) rivayet ediyor: Nebi (sallallâhu ‘aleyhi ve sellem buyurdular ki:

“Miraca çıkarıldığım gece, sağlarından sollarından etleri kesilip daha sonrı tekrar kendilerine yedirilen bir grup insan gördüm. Onlara, ‘Kardeşlerinizin etlerini yediğiniz gibi şimdi kendi etlerinizi yiyin’ deniliyordu.

‘Ey Cebrail! Bunlar kim öyle! diye sordum.

Cebrail, ‘Onlar, ümmetinden birinin arkasından pekiştirenler, alay edenle birbirlerini kıranlar, incitenlerdir’dedi.”