Hz. Ali (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem)’in şu sözü hafızamdadır:
Ergenlik çağına geldikten sonra yetimlik yoktur. Gece-gündüz susmak da yoktur.”
(Ebu Dâvud, Vesaya 9 (2873)
Kays b. Ebi Hâzim (rahmetullâhi aleyh)’den rivâyet edilmiştir:
“Ebu Bekr (radıyallâhu anh), Büceyle kabilesinin Ahmes kolundan Zeyneb adında bir kadının yanma girmişti. Derken onun konuşmadığını gördü. Orada bulunanlara:
– ‘Bu kadının nesi var ki konuşmuyor?’ diye sordu. Onlar:
– ‘Konuşmayarak/susarak hac yaptı’ dediler. Ebu Bekr, kadına:
– ‘Konuş, çünkü konuşmamak helal olmaz. Bu tür konuşmamak, cahiliye davranışındandır’ dedi.
Bunun üzerine kadın konuştu.”
(Buhârî, Menakıbu’l-Ensar 26)
(Hattâbî der ki: “Devamlı surette susmak, cahiliye ibadet tarzındandır. İslam gelince, müslümanlar bu tür susma şeklinden yasaklandılar, konuşmakla ve hayır hususlarında söz söylemekle emrolundular.”)