– Eti yenen veya gücünden yararlanılan bir hayvana zarar veren; mesela bir gözünü çıkaran kimseye hayvanın dörtte bir kıymetini, iki gözünü çıkaran tamamının kıymetini öder. Malın kendisi hayvana zarar verene verilir. Bu hüküm, hayvanın sahibi hakim veya adil kimse olmasına göredir.
– Bu cinsten başka şeylerde verilen zararda, zararın eksilttiği kıymet ödenir. Şafiî ve Ahmed b. Hanbel’e göre hepsinde zararın eksilttiği kıymet ödenir.
– Bir kimse bir şeyi gasp ettikten sonra gasp ettiği şeye bir zarar verirse Malikî mezhebine göre o şeyi sahibinin alması, gasp edenden de zararın verdiği değer düşüklüğünü alması veya o şeyi gasp edene bırakıp (tamamının) kıymetini alması gerekir. Bu kıymet gasp olayının olduğu gündeki kıymet ne ise odur.
Şafiî’ye göre mal sahibi değerinden eksilen kıymeti alır. Ahmed b. Hanbel’in kavli de böyledir.