Ruhsal yapılanma itibariyle iyi kişilerin en büyük özelliği biyolojik ritimlerinin düzen içinde ve sağlıklı olmasıdır.
Evrenin kendisine has bir ritmi vardır.
Bu ritme ayak uydurabilen kişi yaşamla uyum içindedir.
Çocuk dünyaya geldiği zaman bu ritimle senkronize haldedir.
Aslında sekine halindedir.
Ebeveynler, çocuklarına bakarak kendi biyolojik ritimlerindeki aksamaları toparlamak yerine kendi bozulmuş ritimlerini çocuğa aktarmaya girişirler.
Biyolojik ritmini hızlandırmak çocuğa yapabilecek en büyük haksızlıklardan biridir.
Ebeveynlik kişinin çocuğuyla birlikte biyolojik ritmine geri dönmesi için önemli bir fırsattır aslında.
Bu fırsatı değerlendirebilen kişiler derin bir sükûnete, sekine haline erişebilirler.
Ebeveynlerin, kendileri adına önemli bir fırsat olan sekine haline ulaşma imkânını kaçırıp bir de çocuğu kendi bozuk ritimlerine uydurmaya çalışmaları büyük bir haksızlıktır.