Miraç gecesinde Peygamber Efendimiz (Sallallâhü Aleyhi ve Sellem) Azrail (Aleyhisselam) ile karşılaştığında ona şöyle buyurdu:
“Kardeşim Azrail! Bugün senden umarım ki, benim ümmetimin kolayca can vermesi için bana bir şey söyleyesin de, onu ümmetime armağan götüreyim.”
Bunun üzerine Azrail (Aleyhisselam) buyurdu ki:
“Ya Rasulullah! Benim de hediyem şu olsun ki, bu namazı her kim kılarsa ben onun yanına peygamberlerin yanı na vardığım gibi varırım. Canı boğazına geldiği vakit edeble ve selamla ona ‘Yukarı bak’ derim. O da yukarı bakar. Cen net kapılarının açıldığını, huri kızlarının kendisine müştak olarak bekleyip durduklarını görür. Hemen o zaman ruhunu kabzederim. Hiç duymaz bile. O namaz şudur:
İki rekatlı bir namazdır. Her rekatında üç FATİHA SURESİ, on AYETEL KÜRSİ ve yüz İHLAS SURESİ okusun. Rükûda yirmi bir kere ‘Sübhane Rabbiyel Azim’ desin. Set dede de yirmi bir kere ‘Sübhane Rabbiyel A’la’ desin. Bu
namazı her gece kılamazsa haftada bir kez kılsın. Ona da güç yetiremezse ayda bir kere, yahut yılda bir kere, hiç olmazsa ömründe bir kere kılsın.”