Ebu Hureyre (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edildiğine göre, Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:
“Üç kişi vardır ki, Allah, kıyamet gününde onlarla konuşmaz, onlara bakmaz ve onları arındırmaz. Onlar için acı bir azab vardır. Bunlar:
1. Açık arazide fazla suyu olup da onu yolcuya vermeyen kimse,
2. İkindiden sonra bir kimseye bir ticaret malı satıp (sonra da) bu malı şu, şu kadar (fiyata) aldığına dair Allah adına yemin etmek suretiyle başka bir hal üzere olan müşteriyi razı eden kimse,
3. Hükümdara sadece dünyalık bir menfaat için biat eden, dünyalık bir menfaat verirse (bu biati ile ilgili) sözünde duran, vermezse sözünde durmayan kimse.”
(Su bulunmayan çölde yada kırda ihtiyacından fazla suyu bulunduğu halde suyu yolcudan su esirgeyen katı yürekli, merhametsiz ve acımasız kimsenin bu çirkin hareketi büyük bir günahtır. Fazla suyunu hayvanlardan esirgemek haram iken bir insandan ve susamış bir yolcudan suyu esirgemek çok daha kötü bir durumdur.)