– Mezhep imamları secdenin şu yedi organ üzerine yapılarak gerçekleştiğinde görüş birliği etmişlerdir.
Yüz, dizler, eller ve iki ayağın parmakları.
Secdede yere konacak organın hangisinde farz hükmü olduğunda ihtilaf vardır.
Ebu Hanife’ye göre farz olan alnı ve burnu yerine koymaktır.
Şafi î’ye göre alındır. Diğer secde organlarını yere koymada iki görüş olup tercih edileni onların da konmasının farz olmasıdır. Ahmed b. Hanbel’den meşhur rivayet de böyledir. Ancak burunda farzlık hükmü yoktur. Zira Hanbelî mezhebinde bu hususta ihtilaf vardır.
Malikî mezhebinde ise bu hususta ihtilaf vardır. Ebu’l-Kasım’dan farz hükmünün alın ve burun ile ilgili olduğu rivayet edilmiştir. Bunlardan birisi yerine getirilmeden kılınan namaz vakit çıkmamış ise yeniden kılınır, vakti çıkmış ise yenilenmesi gerekmez.
– Mezhep imamları başa giyilen sarığın (veya başka bir şeyin) kenarı yere değerek (baş veya alın yere değmeden) yapılan secdenin hükmünde ihtilaf etmişlerdir.
Ebu Hanife, İmam Malik ve Ahmed b. Hanbel’in bir görüşüne göre, bu secde geçerlidir. İmam Şafiî ve Ahmed b. Hanbel’den bir rivayete göre alın yere temas etmedikçe secde geçerli değildir.